مصرف انرژی ایران بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۹ بین ۵ تا ۸ درصد افزایش یافته است که تقریباً پنج برابر متوسط جهانی است.
آخرین اخبار
لینک های مفید
اصولا” ایمنی صنعتی رشته ای است گسترده که به مجموعه تدابیر، اصول و مقرراتی گفته میشود که با به کارگرفتن آنها می توان نیروی انسانی و سرمایه را در برابر خطرات گوناگون در محیطهای صنعتی به گونهای مؤثر و کارا نگه داری کرد و به این وسیله یک محیط کار بی خطر و سالم برای افزایش کارایی کارکنان بوجود آورد.
ایمنی صنعتی علمی است که در پیشگیری از بروز حوادث در محیط کار به یاری انسان می شتابد و همواره در راستای حفاظت و حراست از نیروی کار و سرمایه گام بر می دارد.
در طول جنگ جهانی دوم، زمانی که فن آوری و علوم انسانی، برای اولین بار به طور منظم با روشی هماهنگ مورد استفاده قرار گرفتند، علم ارگونومی به عنوان تخصصی شناخته شده پیشرفت کرد. فیزیولوژیست ها، روان شناسان، انسان شناسان، پزشکان ، متخصصین علوم کارو مهندسین ، همگی متوجه مشکلات ناشی از عملکرد تجهیزات پیچیده نظامی شدند. حاصل همکاری متقابل ایشان چنان امیداوار کننده به نظر رسید که پس از جنگ، در بخش صنعتی نیز دنبال شد. توجه به این علم ، خصوصا در اروپا و ایالات متحده به سرعت افزایش یافت به گونه ای که در سال ۱۹۴۹ به تاسیس اولین انجمن ارگونومی ملی درانگلستان انجامید و ازآن زمان بود که واژه ارگونومی مورد استفاده قرار گرفت. فعالیت مذکور در سال ۱۹۶۱ با ایجاد اتحادیه بین المللی ارگونومی پیگیری شد که در حال حاضر در اکثر کشورها و یا منطقه جهان عضو فعال دارد.
احتمالا واژهی اِرگونومی را بارها به ویژه در محیط کار شنیدهاید و در اغلب مواقع صحبت از این بوده که اِرگونومیِ درستی در محیط وجود ندارد. شاید دقیقا ندانید ارگونومی چیست، اما برداشت عمومی این است که ارگونومی باعث بهبود شرایط کار میشود. واقعیت این است که تعریف ارگونومی که در برخی واژهنامهها «علم تلفیق کار و شرایط کار با ویژگیها و نیازهای انسانی» معنی شده است، ساده نیست. اما شاید مهمتر از تعریف اِرگونومی، دانستن این باشد که ارگونومی ضمن کاهشِ آسیبهای شغلی و هزینههای خدمات درمانی، کاربردی فراتر از محیط کار دارد، بهرهوری و کیفیت محصول یا خدمات را افزایش میدهد و حتی بر زندگی شخصی و سلامتی هم تاثیر می گذارد.
امروزه بهبود بهره وری یکی از مهمترین اهداف سازمانها و موسسات می باشد. اغلب سازمان ها بمنظورافزایش بهره وری و نهایتا دستیابی به مزیت رقابتی جهت ماندگاری پایدار در عرصه تجارت جهانی ، بخش وسیعی از تمرکز و توجه خود را به رفع مسائل ، مشکلات و نقاط ضعف موجود در سیستم ها و فرایندهای خود می نمایند،که رویکردی منطقی است.