تاریخ انتشار : چهارشنبه ,۱۱ مهر , ۱۳۹۷بهبود شرایط کار و استقرار عدالت اجتماعی در سطح بین المللی، در طول سالیان دراز دلمشغولی بسیاری از افراد بوده است. رابرت آون انگلیسی در سال ۱۸۱۸ پیشنهاد نمود که مسائل مربوط به کار “در کمیسیون کار” در سطح بین المللی بررسی شود. اما اولین گامی که در این زمینه برداشته شد کنفرانس بین المللی در سال ۱۸۹۰ با حضور ۱۴ کشور در برلین بود که نتیجه آن توصیه هایی در زمینهشرایط کار در معادن و تجدید کار اطفال و زنان و تعطیل هفتگی بود. در سال ۱۹۰۰ جامعه بین المللیحمایت قانونی از کارگران تشکیل شد.
سرانجام در سال ۱۹۱۹ سازمان بین المللی کار در پایان جنگ جهانی اول بموجب ماده ۱۳ قرارداد صلح ورسای برای حمایت از حقوق کارگران، ایجاد شرایط مساعد کار و امکانات کافی برای اشتغال وسطح زندگی مناسب برای کارگران سراسر دنیا تأسیس شد و هدف از تأسیس آن استقرار عدالت اجتماعی، آزادی و امنیت اقتصادی و ایجاد فرصت های مساوی برای آحاد ملتها بوده است. در بدو تأسیس ۴۵ کشور به عضویت این سازمان در آمدند و در حال حاضر ۱۷۴ کشور عضو این سازمانند. این سازمان سه جانبه است یعنی اعضایی از کارگران، کارفرمایان و دولتها در آن عضویت دارند.
– وظایف سازمان بین المللی کار برابر نتایج کنفرانس ۱۹۴۴ فیلادلفیا تبیین گردید و در زمینه محیط و شرایط کار وظایف زیر را بر عهده دارد.
-۱ بهبود امور حفاظت و بهداشت در محیط کار به منظورجلوگیری از امراض و حوادث ناشی از کار و کنترل خطرهای محیط.
-۲ ایجاد و تقویت مؤسسات تخصصی مانند مؤسسه ملی کار، آزمایشگاههای بهداشت صنعتی،مراکز بهداشت و حفاظت کار و بخش های آموزش حفاظت
-۳ رسیدگی به مسائل مربوط به زمان کار (حداکثر کار قانونی، اضافه کاری، نوبت کاری و شب کاری) و مسائل پزشکی، اقتصادی و اجتماعی آنها.
-۴ کمک به گزینش تکنولوژی مناسب به عنوان وسیله ای جهت بهبود و حفاظت شرایط و محیطکار.
-۵ کمک به سازمانهای محلی حفاظتی و بهداشت کار و مراکز تحقیقات و انجمن های کارفرمایی و سندیکاهای کشورهای مختلف.
-۶ اشتغال تام وبالا بردن سطح زندگی
-۷ شناسایی واقعی حق مذاکره وانعقاد پیمانهای دسته جمعی وهمکاری کار فرمایان وکارگران در بهبود مداوم نحوه کار وتولید وهمچنین همکاری کارگران وکارفرمایان در تنظیم و اجرای سیاستهایاجتماعی واقتصادی
-۸ حمایت کافی وکامل از زندگی وسلامت کارگران در کلیه مشاغل
-۹ حمایت از کودکان ومادران
-۱۰ حمایت از تأمین غذا ومسکن مناسب ووسائل تفریحی وفرهنگی
-۱۱ بوجود آوردن امکانات برابر در امور آموزشی وحرفه ای
-۱۲ به کار گماردن کارگران در مشاغلی که رضایت خاطر،کاردانی ومهارت خویش را د رآنها ابراز و و تا سر حد امکان به تأمین رفاه وآسایش عمومی خدمت کنند.
-۱۳ ایجاد تضمین های لازم برای عموم کارگران ذینفع،از نظر امکانات آموزشی وایجاد وسائلی به منظور تسهیل نقل وانتقال کارگران.
کنفرانس بین المللی کار سالیانه یکبار تشکیل می شود و از هر کشور ۴ نماینده (دو نماینده دولت، دو نماینده از کارگران و کارفرمایان) شرکت می نمایند. استانداردهای بین المللی کار و اهداف کلی
سازمان، بودجه و برنامه کار سازمان در این کنفرانس تعیین می شود هیأت مدیره هدایت امور سازمان بین المللی کار را عهده دار است و مرکب از ۲۸ نماینده دولت و ۲۸ نماینده کارگر و کارفرما می باشد. دفتر
بین المللی کار که محل آن در ژنو است دبیرخانه سازمان محسوب می شود و مرکزیت انتشارات و تحقیقات را عهده دار است. زیر نظر این دفتر بیش از سه هزار نفر در نقاط مختلف جهان کار می کنند.
در سال ۱۹۴۶ ، سازمان بین المللی کار جزء سازمانهای اختصاصی سازمان ملل شد و در سال ۱۹۶۹ نیز جایزه نوبل صلح را دریافت نمود. ایران از سال ۱۹۱۹ عضو آنست.
منبع: مقررات ایمنی و آتش نشانی- شرکت گاز استان مرکزی
