تاریخ انتشار : یکشنبه ,۹ آذر , ۱۳۹۹در محیطهای صنعتی با وجود ماشین آلات و ابزار فراوان ، غالبا ًکارگران در معرض مخاطرات مختلف قرار دارند. با توسعه تکنولوژی و افزایش کاربرد ماشین در امر تولید نیز احتمال مخاطرات و حوادث در این گونه محیطها زیاد تر میشود. سوانح در کارخانجات ممکن است باعث نقص عضو یا فوت افراد شود که به سهولت و سرعت قابل جبران نیست و برای سازمان فقدان یک متخصص که سالها برای تربیت او سرمایه و وقت مصرف شده است، زیان سنگینی به شمار میآید.
تاریخ انتشار : یکشنبه ,۹ آذر , ۱۳۹۹اصولا” ایمنی صنعتی رشته ای است گسترده که به مجموعه تدابیر، اصول و مقرراتی گفته میشود که با به کارگرفتن آنها می توان نیروی انسانی و سرمایه را در برابر خطرات گوناگون در محیطهای صنعتی به گونه‌ای مؤثر و کارا نگه داری کرد و به این وسیله یک محیط کار بی خطر و سالم برای افزایش کارایی کارکنان بوجود آورد.
ایمنی صنعتی علمی است که در پیشگیری از بروز حوادث در محیط کار به یاری انسان می شتابد و همواره در راستای حفاظت و حراست از نیروی کار و سرمایه گام بر می دارد.
تاریخ انتشار : یکشنبه ,۹ آذر , ۱۳۹۹گازهای سمی گروهی از مواد سمی هستند که در حرارت بصورت گاز باشند. مسمومیت هایی که توسط این گازها ایجاد می شود، در صورت عدم درمان بموقع ، منجر به مرگ فرد مسموم خواهند شد. این گازها تحت یک فرمول معین تجسس نمی شوند و برای تجسس هر یک از آنها روش بخصوصی باید بکار برد. گازهای سمی چون از راه تنفس وارد بدن می شوند، بسهولت وارد جریان خون می شوند و به فاصله چند ثانیه به مراکز عصبی می رسند و از اینجا ، اثر آنی و شدید بعضی از سموم گازی معلوم می گردد.
تاریخ انتشار : یکشنبه ,۹ آذر , ۱۳۹۹چشم انداز آلودگی آب:
آب، شرط وجود حیات می‌باشد و اکثر قریب به اتفاق واکنشهای شیمیایی در محیط آبی صورت می‌گیرد. آب به علت پاره ای خواص ویژه اساسی نقش تنظیم کننده ای در طبیعت داشته و آن را در برابر تغییرات ناگهانی دما حفظ می‌کند. آب بعد از مصارف گوناگون(خانگی ، کشاورزی و صنعتی و …) تبدیل به پساب میشود. برای جلوگیری از آلودگی آب و محیط زیست توسط این پسابها باید راهکارهایی برای تصفیه و استفاده مجدد از آنها اتخاذ کرد.
تاریخ انتشار : چهارشنبه ,۲۸ آبان , ۱۳۹۹امروزه مزایای چشمگیر حاصل از گسترش صنایع پتروشیمی و تولید مواد پلیمری توسط مشکلاتی که طی سالهای اخیر در اثر دورریزی نهائی زائدات پلاستیکی و پلیمری ایجاد شده در پرده ابهام قرار گرفته‌است. بررسی ها نشان می دهد با فزونی یافتن این زائدات، روشهای متعددی نیز برای بازیافت و ساماندهی آنها معرفی شده اند که هر کدام با مشکلات متعددی از جمله هزینه بالا، آلودگی ثانویه محیط زیست، کیفیت پائین محصولات بازیافتی، مشکلات فراوان در اجرا و … همراه بوده است. از جمله این روش‌ها که عمدتاً از دهه ۱۹۵۰ به بعد معرفی شده اند می توان به فرآیندهای بازگشت به چرخه تولید، دفن بهداشتی، بازیافت به صورت حرارتی و القای تخریب پذیری بیولوژیک اشاره نمود. بخش عمده مواد زائد پلیمری که به یک سیستم جمع آوری راه می یابد را مخلوطی از انواع پلیمرهای پلی اتیلن، پلی استیرن، پلی وینیل کلرید، پلی پروپیلن و پلی اتیلن ترفتالات تشکیل می دهد. طی دهه ۱۹۸۰ ادعاهای زیادی در مورد استفاده از این مواد مطرح شد اما انجام عملیات بازیافت برای مخلوط زائدات با دستگاه های سنتی موجود با موفقیت همراه نبود. بدنبال آن محققین در جهت ابداع روشهای فراورش مخلوط مواد زائد پلاستیکی روشهای نوینی را ارائه کردند که از آن جمله می توان به فرآیند رکلیمات در انگلیس، فرآیند ریورزر در ژاپن، فرآِیند ریمیکر و فلیتا در آلمان و فرآیند کلوبی در هلند اشاره نمود. هدف از این نوشته معرفی و ارزیابی روشهای نوین بازیافت مخلوط مواد زائد پلیمری می باشد.
